Al iets te vieren?

Dag 40

Dag 40 van de Lock-down komt eraan, aanstaande zaterdag 25 april. Dat betekent dat we het vol hebben gehouden om 40 dagen thuis te zitten met af en toe een uitstapje naar de supermarkt en soms even wandelen met de hond, maar niet verder dan een kilometer rond je huis. En zonder fysiek contact met je vrienden en familie die niet in hetzelfde huishouden wonen.

Als je in het normale leven (voor corona) dit had gepresteerd, dan weet ik zeker dat je op dag 40 een feestje had gegeven. Ik had het wel geweten……. het is morgen zaterdag, mooi zonnig weer en 23C.  Heerlijk de BBQ aan, een lekker muziekje erbij en een hoop mensen over de vloer. Gezellig samen kletsen en borrelen bij het zwembad, geen 1.5 meter afstand en zonder mondkapje…… dan smaakt het wijntje toch net even lekkerder.

Alleen hoe graag ik het ook wil, dat feestje zit er niet in ☹.

Voorlopig tot 11 mei zal het zo blijven als nu en dan gaan 11 mei de scholen open, maar dat wil nog niet zeggen dat we dan weer het oude ritme op kunnen pakken. Het meest lastige aan deze periode is het feit dat je heel moeilijk kunt plannen. Wanneer zijn de restaurants weer open, wanneer mogen we weer reizen, wanneer kunnen we de straat weer op zonder een paspoort en een “attestation”, een brief die verklaart waarom je op straat bent.

Langzaam weer aan de slag.

Deze week zijn we voor het eerst weer aan de slag gegaan om de huizen voor te bereiden op het seizoen. Villa Lorant, Villa Les Santolines en Bastide la Cleola stonden in de planning. En zeker dat laatste huis wat in Bagnols en Foret ligt was een feestje om te bezoeken. De rit van bijna 40km er naar toe voelde spannend als een schoolreisje vroeger. Gewapend met een stapel “attestations” voor iedere mogelijke situatie die we onderweg zouden tegenkomen, zijn we op pad gegaan. Op de snelweg waren we op een paar vrachtwagens na het enige verkeer. Wel stond er een politieauto met twee agenten erin te flitsen op snelheid bij Frejus. Ze hingen vol gemotiveerd uit hun raampje met het laserpistool om die eenzame auto te pakken die af en toe langskwam…….ze zaten nog net niet bij elkaar op schoot. Ik wilde bijna stoppen om te vragen of zij geen afstand van elkaar moesten houden, maar denk niet dat dat gewaardeerd zou zijn ?.

De terugweg was prachtig door het natuurgebied bij La Motte met zijn pijnbomen en een laagstaand zonnetje, ik voelde me een echte toerist. Even stoppen voor een foto onderweg van de baai van Frejus en het strand dat je in de verte ziet liggen, heerlijk.

Normaal rijd ik in de haast hier altijd snel doorheen om op te schieten voor de volgende afspraak. Nu was het het uitje van de week.

Meer perspectief

Ik hoop dan ook van harte dat we snel een perspectief krijgen van de overheid wanneer de toeristen weer welkom zijn, zodat ook zij hier weer van kunnen genieten. Maar ik denk eerlijk gezegd dat we daar nog wel even op moeten wachten. Eerst de scholen, dan de winkels, dan wellicht de restaurants….. en dan als alles nog steeds onder controle is het reizen wellicht weer wat versoepelen.

De afgelopen weken heeft ons team dan ook super hard gewerkt om alle huurders van april en mei om te boeken. Op een enkeling na is dat bijna afgerond. We wachten nu maar af tot het bericht van 11 mei om te kijken wat we met de contracten van eind mei en juni moeten doen?  Zo lastig is het om keuzes te maken als je niet weet hoe de situatie over 3 of 4 weken eruit ziet.

Positief blijven

Het enige wat we kunnen doen is positief blijven en toch gewoon zorgen dat we voorbereid zijn op het moment dat de gasten weer kunnen komen. En een ding is zeker,……… dan geef ik wel een feestje!!!!